ارزیابی اقتصادی استفاده از انرژی خورشیدی در روستاهای مناطق جنوبی ایران

انرژی الکتریکی از مهم‌ترین نیازهای جوامع بشری برای دستیابی به توسعه است و به‌همین‌منظور برق‌رسانی به روستاهای کشور از اهداف دولت‌ها محسوب می‌شود. در این تحقیق با بهره‌گیری از شاخص‌های ارزیابی اقتصادی دو روش گسترش شبکه سراسری برق و کاربرد سیستم‌ فتوولتائیک خورشیدی از جهت تخصیص بهینه‌ی منابع اقتصادی با یکدیگر مقایسه شده‌اند. محاسبه شاخص‌های ارزیابی اقتصادی حاکی از آن است که در شرایط عدم پرداخت یارانه از طرف دولت، این دو روش صرفه اقتصادی نداشته و دارای ارزش خالص فعلی منفی هستند. گاهی دولت‌ به منظور تحقق اهداف عدالت اجتماعی اقدام به برق‌رسانی به روستاها با این شرایط می‌کند، در چنین شرایطی پرداخت یارانه برای دستیابی به ارزش خالص فعلی مثبت تنها راه‌حل است. در این تحقیق روش کاربرد سیستم فتوولتائیک خورشیدی پیشنهاد شده است، زیرا خالص ارزش فعلی منفی کمتری دارد.